گزارشی از وضعیت دستفروشان در عبدل آباد تهران

«بازار خراب است» این جمله مشترک فروشندگان داخل سوله جدید در بازار احسانی عبدل آباد است. ساعت ۱۲ ظهر است و آنها مقابل غرفه هایشان ایستاده اند. خبری از مشتری نیست و فروشنده ها دمغ و بی حوصله اند. می گویند ۳۶۰ دستفروش را که تا سه ماه قبل داخل بازار بساط پهن می کردند، دراین سوله چادری جا داده اند، در غرفه هایی کوچک.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

سوله را شهرداری با داربست و چادر برایشان برپا کرده است. در بساطشان همه چیز پیدا می شود اما خبری از مشتری نیست. باران شدید شب قبل به داخل برخی غرفه ها نفوذ کرده و فروشنده ها سرگرم هدایت آب به بیرون از چادر هستند. می گویند خیلی ها می آیند نگاهی می اندازند و حتی حوصله پیمودن کل سوله را هم ندارند.

«از صبح دشت نکرده ام. بعد از گران شدن بنزین مشتری های ماهم کم شدند. دیگر کسی برای خرید پوشاک رغبتی ندارد و ترجیح می دهد به جای آن مواد غذایی برای خانه اش بخرد. قبلا داخل خود بازار احسانی بساط پهن می کردم. معمولا ۶ تا کاشی مقابل مغازه را اجاره می کردم و ماهیانه ۳ میلیون تومان به مغازه دار اجاره می دادم ولی با وجود این ، فروش خوبی داشتم و آخر ماه ۶ میلیون هم برای خودم می ماند. اما اول امسال شهرداری اجازه نداد بساط پهن کنیم و این سوله چادری را برپا کردند.»

این را پسر جوانی می گوید که مقابل غرفه اش ایستاده. او ادامه می دهد: «سه ماهی هست که اینجا آمده ایم و برای هرغرفه ماهیانه یک میلیون و پانصد هزار تومان اجاره می دهیم. اینجا خبری از بساط پهن کردن و باران و ترس از ماموران شهرداری نداریم اما مشتری هم نیست. خودتان می بینید که ساعت ۱۲ ظهر پرنده پر نمی زند. خیلی ها هنوز غرفه شان را باز نکرده اند. البته این شرایط بعد از گران شدن بنزین بدترهم شد. قدرت خرید مردم بشدت پایین آمده و ما که دستفروش هستیم این را بهتر از همه درک می کنیم. برخی روزها ساعت ۵ بعد از ظهر دشت می گیریم. می دانی تا ۵ عصر فروش نداشته باشی یعنی چه؟ می فهمی دست خالی شب بروی خانه و از فکر جور کردن کرایه غرفه تا صبح خواب به چشمت نیاید یعنی چه؟ اگر ماهی یک میلیون تومان سود کنم باید خدا را شکر کنم.»

فروشنده دیگر دنبال حرف همکارش را می گیرد: «دو هفته است ۵۰۰ هزار تومان فروش نداشته ام. جرات نمی کنم ۲ میلیون تومان جنس بیاورم چون روی دستم می ماند. همه اینجا همینطوری هستند و از هر کسی بپرسی وضعیت خوبی ندارد. اوضاع ما وقتی توی بازار بساط پهن می کردیم خیلی بهتر بود اما اینجا مشتری فکر می کند به خاطر گران شدن بنزین ماهم جنس را گرانتر می فروشیم درحالی که قیمت فرقی نکرده اما کسی باور نمی کند.»

ساعت مچی های رنگارنگ را یکی یکی برمی دارد و قیمت شان و سود فروش هرکدام را می گوید: «وضعیت الان را ببین، خبری از مشتری نیست. تا آخر شب هم همینطوری است. اگر هم شلوغ شود فقط برای تماشا می آیند. این ساعت ها را با ۱۰ هزار تومن سود هم بدهم کسی نمی برد. آخر ماه هم اگر نتوانی اجاره غرفه را بدهی شهرداری، غرفه را پلمب می کند. سر برج با دستگاه پوز سراغ غرفه ها می آیند تا اجاره ها را جمع کنند. خیلی ها به دلیل اینکه توان پرداخت اجاره یک و نیم میلیونی را ندارند نیمی از غرفه را به فروشنده دیگری می دهند که لااقل اجاره نصف شود.»

به امید شب عید

انتهای غرفه ایستاده و توجهی به رفت وآمدها ندارد. روسری ها و شال ها را جابه جا می کند و روی هم می چیند. فکر می کند مشتری هستم. می گوید دشت نکرده ام، اگر خریدار باشی تخفیف خوبی می دهم.وقتی می فهمد خبرنگارم، سر درددلش باز می شود: «۱۰ سال است بساط پهن می کنم و زندگی ام از همین راه می گذرد اما این روزها اوضاع و احوال درست و حسابی ندارم. همین وسط بازار احسانی ۶ تا موزاییک مقابل مغازه را ۵۰ میلیون تومان رهن می کردم و بساطم را آنجا پهن می کردم. درآمد خوبی داشتم. قیمت ها را پایین می دادم و مشتری هم چانه نمی زد. هرشب دست پر می رفتم خانه و علاوه بر کرایه خانه، شهریه دانشگاه پسرم را هم می دادم. اما از وقتی به اینجا آمده ایم حتی توان پرداخت اجاره شهرداری را هم نداریم. اینجا هم که اوضاعش معلوم نیست. یکی می گوید آخر سال جمع می شود، یکی می گوید نه تمدید می کنند. خلاصه ما روی هوا مانده ایم.

علاوه بر سفته ۱۰ میلیون تومانی ماهیانه یک و نیم میلیون تومان اجاره می گیرند ولی به جز برق هیچ امکانات دیگری به ما نمی دهند. برای استفاده از سرویس بهداشتی هم که باید به پارک برویم آن هم یک روز پمپ آب خراب است و روز دیگر آب ندارد. معیشت ما این روزها از همیشه خراب تر است. اینجا اگر هم مشتری بیاید فقط خرید جزئی می کند و می رود. قبلا روسری می خریدم ۲۵ هزار تومان، با ۱۰ تومان سود می فروختم اما الان باید ۴۵ هزار تومان بخرم و ۵۰ هزار تومان بفروشم که بازهم کسی با این قیمت از من نمی خرد. هرچقدر قیمت ها بالاتر برود قدرت خرید مردم کمتر می شود و ضرر این هم برای ما کاسب جماعت است. دلال سودش را می برد و ما ضررش را می کشیم. نه میهمانی داریم و نه تعطیلات و نه درآمد. باور کنید دیروز از ناراحتی غرفه ام را بستم و رفتم. شهرداری ماهیانه از اینجا نزدیک به یک میلیارد و نیم کرایه جمع می کند درحالی که فروش همه غرفه ها را در یک ماه حساب کنی یک سوم اجاره هم نمی شود. از دو هفته قبل بازار کسادتر شده و تنها امید همه ما شب عید است تا شاید بتوانیم این روزها را جبران کنیم.»

چند فروشنده جوان داخل یکی از غرفه ها مشغول صحبت هستند. موضوع اصلی بحثشان هم این است که چند روز تا کریسمس باقی مانده. سعید فروشنده جوان غرفه لوازم آرایش است. می گوید می خواهم عروسک بابانوئل بیاورم و به همین دلیل می خواستم بدانم چقدر تا کریسمس باقی مانده است. او می گوید: «تا سه ماه قبل در بازار احسانی بساط لوازم آرایشی داشتم و وضع کار و کاسبی هم خوب بود اما این روزها به سختی پول کرایه غرفه را درمی آورم. بعد از سربازی تصمیم گرفتم روی پای خودم باشم. البته پدرم به سختی از عهده مخارج زندگی برمی آید و نمی خواستم سربار باشم. قبلا روزی یک میلیون تومان می فروختم. لوازم آرایش را عمده می خریدم و ارزان می فروختم و مشتری زیادی داشتم.

همین تابستان مردم خیلی خوب خرید می کردند و در همین بازار جای سوزن انداختن نبود اما الان مثل گذشته نیست. اینجا غرفه گرفتم که سقفی بالای سرم باشد اما فروش روزانه ام رسیده به ۲۰ هزار تومان. همه ناراحت هستند و مشتری هم به دنبال جنس ارزان است و کمتر کسی به برند لوازم آرایشی توجه می کند. باور کنید همین لوازم آرایش با همین برند را در فروشگاه بالای شهر با سه برابر قیمت می فروشند و مردم به تصور اینکه جنس باکیفیت است می خرند اما من باید به یک سوم قیمت آنجا بفروشم چون کسی اینجا پول آنچنانی ندارد. قبل از گران شدن بنزین جمعه ها ۵۰۰ هزار تومن فروش داشتم اما الان به زور ۲۰۰ هزار تومن می فروشم.»

بوی فلافل و خیارشور فضای داخل چادر را پرکرده است. تنها ساندویچ ارزان قیمتی که طرفدار زیادی هم دارد. کم کم سروکله فروشنده ها پیدا می شود و هرکدام سفارش فلافل دونانه می دهند. علی یکی از آنها است؛ فروشنده ساک و کیف. می گوید بازار خراب است و از صبح فقط ۳۰ هزار تومان دشت کرده که آن هم پول ناهارش می شود: «اول ماه به فکر آخر ماه و اجاره هستیم. باور کنید بعضی روزها که فروش ندارم غرفه را می بندم و با موتور کار می کنم. همه اینجا منتظر شب عید هستند. بعد از عید جمع می کنیم و می رویم چون الان که وضعیت این طوری است بعد از عید یک نفر مشتری هم پیدا نمی شود. قبلا از شهرستان ها هم برای خرید اینجا می آمدند اما برای آنها هم دیگر صرف نمی کند با بنزین ۳ هزار تومنی بیایند عبدل آباد خرید کنند.»

به غرفه های انتهای بازارچه می رسم. درغرفه روسری فروشی، زن میانسالی مشغول مرتب کردن روسری هاست. از کسادی بازار ناراحت است و مثل خیلی های دیگر علاوه بر کرایه غرفه، کرایه خانه هم باید بدهد:«سه فرزند دارم و پسرم هم کار می کند. نصف این غرفه را اجاره کرده ام و ماهی ۷۵۰ تومان اجاره می دهم. ۸۰۰ تومن هم اجاره خانه می دهم. مرده متحرک هستیم و فکر می کنیم که زندگی می کنیم. نه فقط من ،همه همینطوری هستیم. منتهی برخی خانه دارند و نگران اجاره خانه نیستند. برای یک زن سخت است که بساط پهن کند. نمی توانم جنس ام را جور کنم و مشتری هم تصور می کند روی هر جنس مقدار زیادی سود می بریم. آنها دنبال جنس خوب می گردند اما یکسره چانه می زنند که ارزان تر بدهیم درحالی که من ارزان نمی خرم که ارزان بدهم. چراغ زندگی ما دستفروش ها به سختی روشن است.»

از سوله خارج می شوم. ساعاتی از ظهر گذشته و همچنان از مشتری خبری نیست. بازار خلوت است و نگاه فروشندگان، نگران. انگار در نقطه ای پرت و دور از چشم، قرنطینه شده اند؛ در بازاری بی رونق.

روزنامه ایران/ یوسف حیدری

لینک کوتاه: asriran.com/002x3n

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: عبدل آباد کسادی بازار گرانی بنزین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۱۰۷۷۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بهار متفاوت بازار اجاره؟

معاملات اجاره آپارتمان در میانه بهار متفاوت از دو بهار گذشته، در جریان است. نتایج تحقیقات میدانی «دنیای‌اقتصاد» از بازار اجاره مسکن پایتخت حاکی است، نرخ رشد اجاره‌بها در قرارداد‌های فعلی در بازه‌ای کمتر از تورم اجاره‌بهار سال گذشته قرار گرفته است. دو طرف معامله، ملاک عمل مشخصی برای توافق دارند.

به گزارش دنیای اقتصاد؛ مشخصات سری اول معاملات اجاره مسکن ۱۴۰۳، از شکل گیری بهار متفاوت در این بازار خبر می‌دهد. برآورد‌ها نشان می‌دهد، تورم اجاره پایتخت در میانه بهار، بر اساس ارقامی که هم اکنون در قرارداد‌های جدید درج می‌شود، با وضعیت تورمی بازار اجاره ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ متفاوت است.

روایت فعالان بازار اجاره از آنچه هم اکنون در شکل اعداد و ارقام جدید در قرارداد‌های اجاره خودنمایی می‌کند حاکی است، تورم نقطه به نقطه اجاره مسکن در اولین قرارداد‌های این بازار در سال‌جاری، از تورم اجاره دو سال قبل کمتر است. آن طور که واسطه‌های بازار اجاره در مناطق مختلف شهر تهران اعلام کردند: تورم اجاره در قرارداد‌های جدید که میانه بهار امسال بین موجر و مستاجر منعقد شده است، بین ۲۵ تا ۳۵‌درصد بوده است؛ این در حالی است که آمار‌های رسمی از تورم اجاره مربوط به بازه زمانی بهار دو سال قبل نشان می‌دهد، بهار ۱۴۰۱ متوسط اجاره بها در تهران ۴۶‌درصد و بهار ۱۴۰۲ معادل ۵۳‌درصد رشد داشت؛ این میزان رشد در واقع نشان‌دهنده تغییرات نقطه به نقطه اجاره بها در هر یک از این سال‌ها نسبت به سال قبل از آنهاست. این ارقام نشان می‌دهد، میزان رشد اجاره در قرارداد‌های موجر و مستاجر در میانه بهار امسال از سرعت رشد اجاره بها در بهار ۱۴۰۱ و بهار ۱۴۰۲ کمتر است؛ هر چند ارقام اجاره بها تحت‌تاثیر جهش سال‌های اخیر، کماکان از توان طیف گسترده‌ای از مستاجر‌ها خارج است و امسال هم مستاجر‌ها مانند سال‌های قبل سال سختی را در این بازار پیش رو دارند.

تازه‌ترین تحقیقات میدانی از وضعیت بازار اجاره مسکن در مناطق مختلف پایتخت در حالی از متوسط تورم ۲۵ تا ۳۰ درصدی در قرارداد‌های جدید نسبت به ارقام اجاره سال قبل خبر می‌دهد که در سه منطقه شمالی تهران (۱ تا ۳) به روایت فعالان بازار اجاره، معاملات اجاره در برخی موارد با نرخ‌های متفاوت (بعضا بیش از این میزان) در حال انجام است. برخی از آن‌ها از تورم ۴۰ تا ۴۵ درصدی در بازار اجاره شمال تهران خبر می‌دهند.

اما در عمده مناطق شهر تهران به‌خصوص مناطق مصرفی، تورم اجاره در قرارداد‌های جدید کمتر از این مناطق است. البته این شرایط به معنای بهتر شدن اوضاع بازار اجاره نیست؛ بلکه نشان‌دهنده آن است که شدت بحران در مقطع زمانی شروع بازار اجاره ۱۴۰۳، فعلا کمتر از بحرانی است که در بهار ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ تجربه شد.

به روایت واسطه‌های بازار اجاره مسکن مناطق مختلف شهر تهران، در صورت ثبات در متغیر‌های بیرونی اثرگذار بر بازار مسکن و اجاره، انتظار می‌رود قرارداد‌های تابستانی این بازار نیز با همین میزان افزایش (تا ۳۰ درصد)، منعقد شود. بازار اجاره ۱۴۰۳ همچنین امسال با یک تغییر سیاستی نیز روبه‌رو خواهد بود.

قانون ساماندهی بازار اجاره در روز‌های اخیر بعد از سه بار رفت و برگشت بین مجلس و شورای نگهبان، سرانجام از سوی این شورا تایید شد و به زودی به بازار ابلاغ می‌شود. بر اساس این قانون در شهر‌هایی که تورم عمومی در آن‌ها بیش از ۳۰‌درصد است، وزارت راه و شهرسازی به عنوان متولی و سیاستگذار بخش مسکن، اقدام به تعیین سقف مجاز برای افزایش اجاره بها معادل ۵۰ تا ۱۰۰‌درصد نرخ تورم عمومی خواهد کرد.

آن‌طور که برنامه ریزی شده است احتمالا این قانون از ابتدای تابستان در بازار اجاره اعمال خواهد شد و به دلیل آنکه مصوبه مجلس است در بازار لازم الاجرا خواهد بود.

سازگاری با قانون مصوب

اما در شرایطی که هنوز این قانون در بازار اجرایی نشده است، بررسی‌ها و نتایج تحقیقات میدانی نشان می‌دهد ارقام مربوط به تورم اجاره مسکن شهر تهران در بهار ۱۴۰۳، فعلا به نوعی با فرمول تعیین‌شده در این قانون برای تعیین سقف مجاز افزایش اجاره بها، سازگار است.

آنچه این سازگاری را در مقطع زمانی فعلی نشان می‌دهد با استناد به روایت فعالان بازار مسکن از سطح بهاری تورم اجاره و مقایسه آن با تورم عمومی سال ۱۴۰۲، قابل مشاهده است. بر اساس آمار‌های رسمی، تورم عمومی سال ۱۴۰۲ در کشور ۴۰.۷‌درصد بوده است؛ بنابراین نرخ رشدی که به روایت واسطه‌ها و فعالان بازار اجاره در قرارداد‌های امسال این بازار اعمال شده است به طور متوسط زیر سطح تورم عمومی سال ۱۴۰۲ است و با توجه به فرمول تعیین‌شده در قانون جدید، در همان بازه ۵۰ تا ۱۰۰ درصدی نرخ تورم عمومی قرار می‌گیرد.

حتی در برخی از مناطق مرغوب‌تر و بالاتر شهر تهران که واسطه‌ها از رشد ۴۰ درصدی اجاره بها در قرارداد‌های سال جدید نسبت به قرارداد‌های بهار ۱۴۰۲ خبر می‌دهند، همچنان این سطح تورم اجاره زیر سطح تورم عمومی ۱۴۰۲ قرار دارد. اما سوال این است که این سازگاری از چه محلی حاصل شده است؟ آن هم در مقطعی که هنوز قانون مصوب در بازار اجرا نشده و به تازگی از سوی شورای نگهبان تایید شده است.

بررسی‌ها و نتایج تحقیقات میدانی در این باره نشان می‌دهد این سازگاری به معادله‌ای نانوشته، اما مورد توافق موجر و مستاجر در بهار ۱۴۰۳ بر سر میزان رشد اجاره بها در قرارداد‌های جدید برمی گردد. در این معادله موجر با درنظر گرفتن یک فاکتور کلیدی از کشش بازار و توان مالی مستاجرها، نرخ‌های جدید را در بازار اجاره اعمال می‌کند. ضمن آنکه مستاجر نیز به دلیل چند سال پیاپی تورم بالا در این بازار، هم اکنون در شکننده‌ترین وضعیت به لحاظ تحمل افزایش اجاره بها قرار دارد.

متغیر‌های کلیدی کدامند؟

بررسی‌ها و روایت فعالان بازار اجاره نشان می‌دهد، آنچه هم اکنون بیش از هر عامل دیگری سطوح جدید اجاره بها را در شهر تهران تعیین می‌کند، «کشش بازار» و «توان مالی مستاجرها» است. موجر‌ها عمدتا با نگاه به تورم عمومی و تورم مسکن اقدام به تعیین نرخ‌های جدید در بازار اجاره می‌کنند و در این میان نیم نگاهی نیز به توان مالی مستاجر‌ها دارند که هم اکنون در شکننده‌ترین وضعیت خود قرار دارد. هر چند تورم در بازار اجاره سال‌های قبل و حتی امسال به قدری است که طیف زیادی از مستاجر‌ها ناچار به مهاجرت به مناطق پایین‌تر یا سکونت در واحد‌های ارزان‌تر و ضعیف‌تر هستند.

همین موضوع باعث شده است، موجر‌ها که سال گذشته، به طور متوسط، قرارداد‌های جدید را با تورم ۵۰ درصدی امضا کردند، امسال بعد از مواجهه با توان مالی مستاجرها، قرارداد‌ها را با تورم کمتری، منعقد کنند. فعالان بازار اجاره معتقدند: آنچه بیش از هر اقدامی در کاهش التهاب تابستانی بازار اجاره موثر است، ثبات نرخ ارز به عنوان متغیر بیرونی اثرگذار بر بازار مسکن و اجاره و به دنبال آن مهار تورم عمومی و تورم مسکن است. چرا که بسیاری از موجر‌ها با نگاه به این پارامتر‌ها اقدام به تعیین سطوح جدید اجاره بها می‌کنند.

یک نکته دیگر که در جریان تحقیقات میدانی از بازار اجاره شهر تهران رصد شد مربوط به مشاهده طیفی از موجر اولی‌ها در این بازار است. آن‌طور که واسطه‌های بازار اجاره اعلام کردند: عرضه فایل اجاره به بازار از محل ورود گروه جدیدی از موجر‌ها به بازار افزایش یافته است.

برخی از این موجر اولی‌ها به دنبال سبقت تورم اجاره از تورم عمومی برای کسب درآمد از این محل ترغیب به عرضه آپارتمان‌های خود به بازار اجاره شده اند. در میان این موجراولی ها، البته سازنده‌هایی دیده می‌شوند که برای پوشش بخشی از هزینه‌های ناشی از تورم مصالح ساختمانی در شرایط رکود بازار مسکن، یک یا چند واحد آماده خود را به بازار اجاره عرضه کرده اند.

بازار اجاره بهار ۱۴۰۳ همچنین شاهد بازگشت بخشی از موجر‌هایی است که در سال‌های شیوع کرونا و بعد از آن، از اجاره داری انصراف داده و واحد خود را خالی نگهداری می‌کردند. واسطه‌های بازار به «دنیای‌اقتصاد» اعلام کردند: بهار امسال عرضه فایل اجاره به بازار مسکن نسبت به بهار سال گذشته بیشتر شده است.

 نسبت تورم اجاره به تورم عمومی از آذرماه سال گذشته به بالای عدد یک رسید. در حالی که در ۱۲ ماه سال گذشته، به طور متوسط این نسبت، یک بود (تورم اجاره به سطح برابر با تورم عمومی رسید)، فروردین ماه امسال این نسبت به ۱.۳ رسید.